Nocino

Nocino is een beroemde likeur, die veelal door Italianen zelf wordt gemaakt. Nocino kan op verschillende manieren worden gemaakt, maar bij voorkeur met consumptie-alcohol. In Italië is de alcohol gewoon verkrijgbaar in de supermarkt. In literflessen. In Nederland is dit niet het geval, dus kun je als alternatief wodka of brandewijn gebruiken. (Maar als jij of een van je vrienden naar Italië gaan…...)

Volgens de overlevering moeten de walnoten in de nacht van 24 op 25 juni door een maagd op blote voeten worden geplukt. Deze traditie moet plaats vinden "durante la notte di San Giovanna". 
Dit gaat mij om meerdere reden niet lukken...als eerste slaap ik liever 's nachts en ten tweede ben ik na bijna 30 jaar huwelijk echt geen maagd meer. Ik heb wel ieder jaar heerlijke Nocino-likeur. Dus kennelijk komt het niet zo nauw. 
Ook deze week heb ik weer de stoute schoenen aangetrokken en de onrijpe noten geplukt. 
Op ons erf, "Agriturismo Ca'Betania" staan heel veel walnoten bomen. 
In deze tijd van het jaar zijn de noten groot genoeg. Wacht je langer met plukken, dan zijn de binnenschelpen van de noten te hard om door te snijden. 











Nocino (Walnotenlikeur) 

Ingrediënten:
20 groene walnoten
1   kaneelstokje
10 kruidnagels
1   l alcohol
schil van 1 citroen

Voor het suikerwater:
1250 ml. water
750   gr. suiker


Gebruik een goed scherp mes en draag (plastic)handschoenen. Walnoten geven bruingeel vocht af dat niet zomaar van je handen is te wassen. 
















Snijd de groene noten in zijn geheel in parten. Doe ze in een ruime glazen pot met de kruiden en de citroenschil. Schenk de pure alcohol (95%) over de rauwe noten tot er alles onder zit. Sluit de pot goed af. 



Zet de pot in de zon voor 40 dagen en schud de pot dagelijks om. Na enige dagen begint de alcohol te verkleuren van donkerbruin tot zwart. Na die 40 dagen moet je de suikersiroop maken. Kook het water en de suiker tot de suiker is opgelost en laat het 2 à 3 minuten doorkoken. Laat het daarna goed afkoelen.  Vervolgens ga je het notenmengsel goed filteren door een passeerdoek. Voeg het suikerwater aan de gefilterde likeur toe. 

Zet de likeur in donkere flessen op een koele plaats en laat minstens 6 maanden staan.




De kunst is nu om het geduld op te brengen, zodat de Nocino goed kan rijpen.

Zijn deze 6 maanden verstreken dan kunnen we naar hartenlust van de Nocino gaan proeven. 
Hoe langer de Nocino rijpt des te lekkerder hij wordt.

PROOST!

Maak van deze lekkere likeur eens een heerlijk nagerecht.

Sabayon van Nocino

Ingredienten:
8 eidooiers
8 el rietsuiker
160 ml Nocino

Zet een pan met water op het vuur en breng deze aan de kook. Neem een metalen kom die past op de pan met het water. Klop de eidooiers in de kom los met de suiker en de likeur. Plaats de kom in de pan met water. Het water mag de bodem van de kom niet raken. Klop de eidooiers tot ze schuimend en luchtig zijn. Draai het vuur uit zodra de sabayon verdrievoudigd is in volume maar nog steeds lopend is. Als je het te lang laat staan beginnen de eidooiers te stollen en krijg je een te stijve massa. Serveer de sabayon warm over een bolletje roomijs of koud met een Italiaanse cantuccini.

Mijn "keuter"boer op zijn "Agriturismo"

"Agriturismo" betekent logeren bij de boer. Heel populair in Italië. Op onze Agriturismo bieden wij onze gasten een verblijf aan op een klein biologisch boerderijtje met ongeveer 3 hectare grond. Bij ons staat gastvrijheid op nummer 1. 
Ons erf is gelegen op een heuvel en hier en daar is deze behoorlijk stijl. Bovendien bestaat onze grond uit zware klei. Dat maakt dat het bewerken van het land, de tuin en het erf behoorlijk zwaar is. We hebben het abonnement van de sportschool opgezegd.
Alles wat we aan groente en fruit verbouwen gebruiken we in ons restaurant. We streven ernaar om zoveel als mogelijk seizoen-gebonden te koken.  

Voordat we konden starten met onze Agriturismo moest Bert eerst coltivatore (boer) worden. Dit was een lang gekoesterde wens. Hij wilde graag weer zand onder zijn nagels. Nou dat is hem gelukt!
Na diverse aanvragen en handtekeningen was daar dan eindelijk de vergunning en konden we beginnen! Vanaf nu mag hij zich "keuter"boer noemen.

In het vroege voorjaar, als het weer gunstig is, kan het werk op het land beginnen. Met een motozappa bewerkt Bert het land en de tuin. Daarna maakt hij een plan de campagne hoe alles ingericht moet worden. Een hele klus voor hem, want ik heb zoveel wensen. Verschillende soorten zaden en planten haal ik in huis. Ik wil graag alles uitproberen. Ook heb ik heel weinig geduld en wil bij iedere mooie dag iets geplant hebben. Vandaag geplant...morgen geoogst...ja ik ben mij er eentje. Ik kan me voorstellen dat hij soms "crazy" van me wordt. 

Dit jaar ligt onze tuin ligt er weer mooi bij. Een hele klus om alles een beetje onkruid vrij te houden. De eerste oogst is binnen en morgen gaan we de tomaten planten. We hebben 6 soorten. Dit jaar hebben we om het aardappellandje een afrastering geplaatst. We hopen dat we op deze manier "l'istrici", de stekelvarkens, onze aardappelen met rust laten. Vorig jaar hadden ze alles open gewroet, maar zo te zien is dat probleem nu opgelost. De piepers staan al in bloei.

Naast het bewerken en beplanten van de tuin en het land is er ook de tijd dat er geoogst kan worden. Dat is werk dat we met het hele gezin doen en Bert helpt graag mee. Maar hij heeft meer kwaliteiten die hij op ons bedrijf kan gebruiken. 
Hij is een echte "doe-het-zelver" geworden en ik ben heel trots op hem.

Na een dag hard werken geniet hij van zijn rust en intussen maak ik een van zijn favoriete soepen klaar.

Tomaten-brood soep

Ingrediënten voor 6 personen:

150 gram rode ui fijngesneden, 1 rode peper fijn gesneden en zonder zaadjes, 1 eetlepel tijm fijngesneden, 1 kilo tomaten in vieren gesneden, 1 liter groente bouillon,  1 eetlepel suiker, 100 gram in blokjes gesneden oud brood, 2 eetlepels balsamicoazijn, 2 eetlepels peterselie fijngesneden, zout en peper

Doe olie in een diepe pan en fruit hierin de ui met de peper, knoflook, en tijm op een laag vuur. Voeg de tomaten, bouillon en suiker toe en breng het geheel aan de kook. Leg het deksel op de pan en laat de soep op een laag vuur 20 minuten koken.

Verdeel intussen de blokjes brood in een kom, giet de azijn, iets olie en 4 eetlepels koud water erover en laat het 10 minuten weken.

Pureer de tomatensoep samen met het brood en peterselie heel glad met de staafmixer. Breng op smaak met peper en zout en verwarm nog even door.

Giet de soep in voorverwarmde borden en garneer met enkele blaadjes basilicum of andere verse kruiden. Geef er lekker vers brood met prosciutto en zo heb je een heerlijke maaltijd soep.

Wil je het als een voorgerecht serveren maak het dan iets luxer door 100 ml melk of room op te schuimen op smaak brengen met iets zout en peper. Schenk de soep in een mooi glas en garneer met het schuim en een blaadje basilicum en een beetje gedroogde tomaat.

Buon appetito!

Wat maakt rauwe bonen zoet?

Marchigiaanse traditie maakt rauwe bonen zoet!

In deze tijd kunnen de tuinbonen (Fave) worden geoogst. Vrijwel iedereen hier verbouwd z'n eigen tuinbonen en in de oogsttijd zit men op te scheppen over de grootte, de hoeveelheid en de smaak. Daar doen wij niet aan mee, maar wij hebben dit jaar natuurlijk gewoon de meeste en de lekkerste!

Traditioneel worden de bonen rauw gegeten tijdens het doppen. De hele familie zit om de tafel en de tuinbonen worden gezamenlijk gedopt en gegeten. Ze dippen de Fave in olijfolie en daarna in geraspte Parmezaanse kaas. Samen met een lekker stuk focaccia en een goed glas wijn is dit een heerlijke traditie. Smaakt prima, maar je kan er nog veel meer mee.

De bijzondere smaak van tuinbonen valt het meest op als ze vers, klein en jong zijn. Ze hoeven dan maar één keer gedopt te worden, omdat het binnenste velletje dan nog zo zacht en zoet is.

Ook wij hebben samen onze tuinbonen gedopt. Niet omdat we mee willen doen aan deze traditie hebben, maar omdat de oogst enorm was. 
Toen het doppen eindelijk klaar was bleef er een dikke 10 kilo gedopte bonen over. We konden even geen tuinbonen meer zien. 
Maar toen ik een plankje bruschetta's presenteerde voor de doppers waren ze dat weer vergeten.  

Bruschetta's met tuinbonen en munt:

Blancheer 125 gram dubbel gedopte tuinbonen een halve minuut in kokend water met zout en giet ze af. Afspoelen met koud water. Voeg 1 teentje gekneusde knoflook, 1 bosuitje, 1 eetlepel ricotta en 10 blaadjes munt toe en pureer alles tot een gladde massa. Breng op smaak met zout en peper. Besmeer hiermee de bruschetta’s en garneer met flinters Parmezaanse kaas en een muntblaadje.

Bruschetta's met tomaat:

Snijd een tomaat in blokjes, snipper een sjalot en meng dit samen met wat fijngesneden peterselie door elkaar. 

Breng op smaak met peper en zout en beleg bruschetta hiermee en garneer met peterselie. 

Vroeger vond ik tuinbonen maar een droge en saaie groente en het stond bij ons nauwelijks op het menu. Hoe raar kan het lopen...tegenwoordig maak ik er de lekkerste gerechten mee. Heerlijke soep met zelfgemaakte croutons of dubbel gedopte bonen met mozzarella kaas. Ook onze gasten genieten mee van al dit lekkers. Je begrijpt wel dat ik blij was met zo'n enorme oogst.

Mozzarella met tuinbonen

Tuinbonensoep met croutons
en Parmezaanse kaas

Als eieren zo groot

Vrijwel iedereen houdt van aardbeien. Heerlijk op een boterham, beschuit of in een taart. Maar ook vers uit het vuistje is het een verwennerij. Aardbeien zijn het hele jaar door verkrijgbaar. Ze bevatten weinig calorieën en zitten boordevol vitamine C. Ze worden geteeld onder plastic tunnels, in verwarmde serres of kassen met speciaal licht. Maar de lekkerste de aardbeien komen van de volle grond en zijn gerijpt door de voorjaarszon. 

Sinds medio mei zijn hier de aardbeien rijp en op dit moment zitten wij volop in de aardbeien oogst. Wat zijn er veel en wat zijn sommigen groot...als eieren. Na een koude en vochtig periode is het nu al dagen lang zonnig en warm. Dat is wat de aardbei nodig heeft en nu moeten we dagelijks plukken. 
We hebben inmiddels ruim 40 kilo's geoogst.








We serveren onze gasten verse aardbeien bij het ontbijt.  
s'Morgens vroeg geplukt...direct geserveerd! 








Verse aardbeien zijn erg teer en dus niet geschikt om lang te bewaren. Dat doen we dan ook maar niet. Tijdens het plukken, schoonmaken en verwerken worden er ook veel aardbeien gegeten...en niet alleen door mij. De kinderen komen van school en beginnen meteen van dit lekkers te snoepen.

De verse aardbeien verwerk ik tot jam die we bij het ontbijt serveren. Maar ook maak ik er heerlijke desserts van. Frisse aardbeienmousse, aardbeienijs, aardbeien-tiramisu en heel veel meer. En natuurlijk de aardbeien taart met cake en witte chocolade. Ook erg lekker is om de aardbeien te marineren in balsamico-azijn. 

Ik kan je alle aardbeien recepten geven, maar dan moet je maar een keer in het voorjaar bij ons op Ca'Betania komen koken. Maar ééntje geef ik nu prijs om de komende weken alvast de zomer op tafel te toveren.

Gemarineerde aardbeien

500 gr. aardbeien
4 eetlepels balsamico-azijn
4 eetlepels rietsuiker

Meng in een kom de suiker en balsamico-azijn door elkaar. Voeg de aardbeien toe en schep dit regelmatig om. Laat het minimaal een uur marineren.
Heerlijk als dessert, met een bolletje ijs.