La festa di Carnevale

Heb jij ook zo genoeg van de polonaise en wil je na jaren "Carnavallen" eens feestvieren op een andere manier? Wellicht is het dan een idee om een keer carnaval in Italië te vieren. Het Italiaanse carnaval kent geen boerenkielen, dansmariekes en prins met steek. Nee, schitterende maskers en stijlvolle kleurrijke kostuums zorgen voor bijzonder fotogenieke plaatjes. De prachtige carnavalskostuums- en maskers zijn absoluut het bezichtigen waard.  Iedere stad kent zo zijn eigen bijzondere carnavalstradities. Alleen al het feit dat 'la festa di carnevale' in Italië zo verschillend is van het carnaval in Nederland, kan een goede reden zijn om de Italiaanse variant eens te gaan ontdekken.





Carnaval is een feest met een religieuze achtergrond, dat vroeger gevierd werd op Vastenavond. Tegenwoordig is de periode van het carnaval uitgebreid tot vier à vijf dagen. Het feest begint komend weekend en duurt tot dinsdag middernacht. Op Aswoensdag begint het vasten. Vastenavond (dinsdag) is dus de avond vóór de vasten. 


Vrijwel alle Italianen zijn rooms-katholiek, maar lang niet overal wordt 
'la festa di carnevale' uitbundig gevierd. In onze regio beperkt zich carnaval tot een kinderfeest en de iets oudere jeugd, ook Bram en Jolein, gaan naar een carnavalsfeest in de discotheek. Uitzondering is het kuststadje Fano, op een uurtje rijden van ons. Hier wordt dit feest wel uitbundig gevierd met o.a. een hele grote optocht van schitterende praalwagens en heel veel eten. 
Het woord carnaval komt van 'carne vale', wat in het latijn 'vlees vaarwel' betekent. Nu vast men vrijwel niet meer na de carnaval en is de religieuze kant grotendeels verdwenen. Het is nu vooral een feest geworden waar iedereen even de remmen los gooit.

Het beroemdste carnaval in Italië is toch wel het carnaval van Venezia. Bij dit carnaval is het absoluut not done om in clownskostuum of boerenkiel rond te lopen en te hossen. Met schitterende maskers en kostuums staat het Carnevale di Venezia geheel in het teken van 'fare la bella figura' (er prachtig uitzien).

Zoals altijd in Italië speelt ook bij 'la festa di carnevale' het eten een belangrijke rol. 
La fritella zijn typische zoete lekkernijen die in Italië met carnaval gegeten worden. Er zijn diverse soorten fritelle waarvan "Le Chiacchiere" een hele bekende is. De geur van frituur, de smaak van gesuikerd deeg en de vrolijkheid van het feest: alles in een.



Le Chiacchiere
Ingrediënten:

300 gram bloem
2 eieren
1 theelepel bakpoeder
6 eetlepels suiker
3 eetlepels olie
2 eetlepels poedersuiker
frituurolie

Bereidingswijze:

Maak van de bloem, de suiker en de bakpoeder op het aanrechtblad een bergje. Maak er een kuiltje in en giet hierin de olie en breek de eieren. Werk de olie en de eieren voorzichtig in de bloem. Kneed daarna goed door tot er een soepel deeg ontstaat dat niet aan je handen plakt. Rol het deeg zo dun mogelijk uit. Bestrooi je werkblad wel af en toe met wat bloem. Radeer of snijd er allerlei verschillende vormen uit en frituur ze in hete frituurolie. Laat ze uitlekken op keukenpapier en leg ze op een schaal. Bestrooi ze met poedersuiker en laat ze afkoelen.

Alaaf & buon appetito

Hout!

Toen we ons huis kochten had deze geen verwarming. Alleen in de woonkeuken was een grote open haard. Dat is overigens heel normaal in de oude huizen op het platte land. Maar wij zitten ook graag in de winter er warmpjes bij, dus hebben we in ons eerste jaar een verwarming aangelegd met een CV-ketel die brandt op houtpallets. Heel verantwoord nietwaar. Er is echter geen betere (en mooiere) warmte dan die van een houtvuurtje. Dus stoken we in onze zitkamer en in de 'biblioteca' ook met een houtkachel. Heel behaaglijk en gezellig zo'n knetterend vuurtje. 

Klusje voor Bert

Bovendien is het ook gezellig om met elkaar een paar dagen per jaar, in de winter, hout te zagen in ons eigen bos. Het is een leuk en sportief klusje en op die steile hellingen zijn een paar extra handen best welkom. Bovendien hoef je een paar weken niet naar de sportschool, want het is best wel zwaar om de stammen naar boven te dragen. Het team Ca'Betania is al aardig op elkaar ingespeeld en in een paar dagen halen we genoeg hout naar boven om de hele winter van te kunnen stoken.  

Nadat we de bomen boven op het pad hebben gesleept, zoeken we de mooie rechte stukken eruit. Deze bewaren we voor het maken van palen voor het hekwerk en ander timmerwerk. Daarna gaan we de overige stukken op kachelmaat zagen en opstapelen in het houtschuurtje. Sommige stukken moeten worden gekloofd. Met de kloofbijl slaat Bert de stukken redelijk makkelijk op kachelmaat. Maar soms kent ie zijn eigen kracht niet en vliegen de stukken alle kanten op, met het gevolg dat ze weer naar beneden rollen.













De middel grote takken zagen we op maat voor onze pizza oven. We hebben een grote 'forno al legno' in de kamer. Als we deze gebruiken kunnen we de kachel wel uitzetten. En soms moeten de ramen zelfs open. Met het goede hout kan ik deze verwarmen tot bijna 500 graden. Perfect voor het maken van pizza's. Deze zijn in minder dan twee minuten klaar. Ik gebruik de ovens niet alleen voor het maken van pizza's, maar ook voor stoofschotels en -vlees. Lekker lang sudderen. 

De kleinere takken knippen we op maat voor de broodoven. Deze traditionele oven staat bij het terras en is helemaal gebouwd van natuursteen. Het is een hele klus om deze oven te gebruiken. We moeten wel een hele dag stoken om de oven op temperatuur te krijgen. En alleen met kleine takken wordt het heet genoeg. De stenen in de halfronde binnen-oven moeten helemaal wit worden van de hitte en dan kun je er meerdere dagen in bakken. 
Mooi werk als je verder niets te doen hebt.

En het resthout gebruiken we voor de vuurkorf en de terraskachel. Daar zitten we graag bij op onze vrije avond. Als het buiten lekker fris is, maken we een vuurtje, schenken we een glas wijn en genieten we van opstijgende vonken. Heel ontspannend en gezellig. Dolce far niente.

Voor jullie heb ik deze week een heerlijke winterse stoofpot gemaakt, vol met mediterrane smaken als sinaasappel, rozemarijn en knoflook. 

Mediterrane runderstoof

Ingredienten:

1 sinaasappel
150 g gerookte spekblokjes
2 uien, fijngesneden
5 teentjes knoflook, geperst
2 gedroogde rode pepertjes, fijngewreven
100 g winterwortel, in plakken
1/2 prei, in ringen
1 stengel bleekselderij, in ringen
25 g boter
1 kg runder(riblappen)vlees, in stukken van 5 X 5 cm
zout & peper
1 el tomatenpuree
30 verse rozemarijntakjes
3 dl rode wijn
1 el bloem

Bereidingswijze:
Boen de sinaasappel schoon en rasp de schil eraf. Bak het spek op laag vuur in 10 min. krokant. Voeg de ui, knoflook, gedroogde peper, winterwortel, prei en bleekselderij toe en bak de groenten 10 min zachtjes mee in het spekvet. Neem het spek en de groenten uit de pan. Verhit in dezelfde pan 2 el boter. Bestrooi het vlees met zout en peper en bak op hoog vuur rondom bruin. Voeg de tomatenpuree en het spek-groenten mengsel toe en bak nog 1 min. Voeg het sinaasappelrasp, de rozemarijn-takjes, rode wijn en bouillon toe en breng alles tegen de kook aan. Doe een deksel op de pan en laat het gerecht op laag vuur ongeveer 3 uur stoven tot het vlees gemakkelijk uit elkaar valt. Roer 1 el boter zacht en meng dit met de bloem tot een pasta. Roer deze pasta door het stoofgerecht zodat het gerecht bindt. Warm het nog 10 min goed door.

         Serveer hem bij een brede lintpasta en roerbakken wilde spinazie.

                        BUON APPETITO!

Tuo Valentino

Eerlijk gezegd ben ik niet zo van dat Valentijns-gedoe. Volgens mij is dit fenomeen weer eens overgewaaid uit de VS en nu moesten die nuchtere Hollanders ook zo nodig een kaartje sturen aan, of ontvangen van een geheime geliefde. Zie ik hier het nut niet van in. Wat heb je nou aan een geheime liefde? Ik woon iedere dag samen met mensen die me openlijk de liefde verklaren. Daar heb je wat aan.

Maar wat blijkt nu? Valentijnsdag is helemaal geen Amerikaanse uitvinding. De oorsprong ligt in Italië. Kijk, dat verandert de zaak. 
De legende gaat dat er in het oude Rome een bisschop Valentino leefde. Hij wordt 'heilige der verliefden' genoemd. Bisschop Valentino werd vermoord door de waanzinnig keizer Claudius, omdat hij christen was. Hij werd gevangen gezet en in afwachting van zijn onthoofding werd Valentino verliefd op de blinde dochter van de cipier. Door zijn zoen genas hij het meisje van haar blindheid (hoezo liefde maakt blind?). Op 14 februari werd Valentino onthoofd, en, zo vertelt de legende, de ochtend voor de onthoofding stuurde hij het meisje nog een liefdesbriefje dat hij ondertekende met 'Tuo Valentino'. Jouw Valentijn.

Nu ik dit weet ben ik dus helemaal om. Ik hoop dat er ergens iemand is die mij stiekem héél erg leuk vindt en mij verrast met een spannend en lief kaartje, getekend met: Tuo..........

En iedereen die mij zo'n Valentijns kaartje stuurt krijgt van mij iets liefs terug. Ik nodig je uit op Ca'Betania in mei of juni en ik zal liefdevol voor je koken. Ik trakteer op een heerlijk romantisch Italiaans diner voor jou en je échte geliefde.

  

Voor mij is hier op Ca'Betania elke dag speciaal. En eerlijk gezegd vind ik ook dat je iedere dag moet vieren. Bij voorkeur met de mensen die je lief hebt. En ik heb gelukkig heel veel familie en vrienden die ik lief heb. Maar ik heb ze niet altijd in de buurt.  






Daarom probeer ik iedere dag om er thuis een feestje van te maken door lekker te koken. En dat lukt vrij aardig. Zeker als ik sta te koken voor mijn grootste fans. Het is een feest om ze aan tafel te hebben en misschien geniet ik nog wel het meest. Mijn allergrootste fan is mijn man en maatje Bert. Ik maak iets heel speciaals voor hem voor Valentijns-dag.

Mio Valentino

Mijn fans

Bert e mio Valentino!

Deze week kwam ik op een Italiaanse blog een makkelijk recept tegen voor een heerlijke romantische taart. Ben jij nou van plan om op Valentijns dag een romantisch diner te organiseren, dan is dit je ultieme dessert. 

Ik heb deze taart voor Bert gebakken en hij vond het heerlijk.Tja, de liefde van de man gaat.......

Crostata di San Valentino

Zo...nu de oven in en klaar!

400 g bloem 

200 g suiker

3 eieren

1/2 theelepel bakpoeder

1 citroen (geraspt)

1 theelepel vanille-extract

125 g boter, kamertemperatuur

300 g jam naar keuze

poedersuiker 

bakvorm van 26 cm

Leg de bloem op je werkblad en maak een kuiltje in het midden. Verdeel de boter in blokjes over de bloem. Voeg ook de andere ingrediënten toe en kneed krachtig tot het een zacht, glad deeg vormt. Laat het deeg minimaal een half uur rusten.

Vet de bakvorm in en leg een stukje bakpapier op de bodem. Je kan dan, als je taart gebakken is deze makkelijker uit de vorm halen. Rol 2/3 van het deeg uit en bekleed hiermee de bakvorm. Prik gaatjes in de bodem van het deeg.

Verdeel de jam over de bodem. Rol nu het overgebleven deeg uit tot een mooie lap van 26 cm. Steek met een vorm hartjes uit deze deeglaag en leg hem voorzichtig op de taart. Zorg ervoor dat de randen goed sluiten.

Bak de Valentijn-taart 45 minuten op 175 graden. Als de taart klaar is laten afkoelen en bestrooien met poedersuiker.

Succes en maak er een hele mooie dag van!

Happen & Stappen met Aaltje

Ik heb een geweldig idee! Zinnenstrelend, culinair en lekker actief. En het heet: "Happen & Stappen met Aaltje" vanaf Agriturismo Ca'Betania. Samen een week lang wandelen, koken en leuke culinaire uitstapjes maken. 
Ik heb al een voorbeeld programma. Maar deze kan in overleg worden aangepast. De happen & stappenweek kan plaatsvinden in de mei-vakantie, de maanden juni en september en de herfstvakantie.

Samen Italiaans koken.

Tijdens de kookworkshops maken we samen een heerlijk Italiaans menu, al dan niet met een echte "Nonna" uit het dorp. De primi is altijd een pasta gerecht die we tijdens de workshop natuurlijk vers gaan maken. We werken zoveel mogelijk met verse, biologische ingrediënten van onze eigen agriturismo.

Gezellige uitstapjes maken.

Fatoria La Vialla.

La Vialla is een biologische boerderij in Toscane op zo'n anderhalf uur rijden van ons agriturismo. Van de boerderij komen heerlijke wijnen, sauzen, olijfolie, pasta’s, kazen en nog veel meer lekkernijen. Ik ben heel enthousiast over Fattoria La Vialla, hun service en producten. De boerderij is geopend voor bezoekers. Ze leiden je rond over het bedrijf en je kan een deel van het productieproces zien. Er zijn daar mogelijkheden om te lunchen en hun producten te proeven en te kopen.

Cartoceto.
  
Cartoceto is een klein stadje en ligt op een uurtje rijden van onze agriturismo. Het is het centrum van de olijfolie productie van Le Marche. Cartoceto heeft een plein met barretjes en trattoria's en wordt helemaal omgeven door met olijfbomen begroeide heuvels. Net voor de ingang van het dorp vind je de delicatessen winkel van Beltrami, met heerlijke streekproducten. Op het terras voor de winkel kan er een proeverij met een heerlijk glas wijn worden genuttigd.

Urbino

Natuurlijk is Urbino (45 min. van Ca'Betania) ook het bezichtigen waard! Het centrum staat op de lijst van Werelderfgoed en wordt gedomineerd door de kathedraal en het renaissancekasteel, dat nu onderdak biedt aan een indrukwekkende kunstcollectie. Onder de schilderijen bevinden zich ook enkele werken van Rafaël, die in Urbino werd geboren. Je kan ook zijn geboortehuis bezoeken.

Heerlijk wandelen in de omgeving.

Vanaf het erf van Ca'Betania zijn er diverse mogelijkheden om mooie wandelingen te maken. Door de uitgestrekte prachtige heuvels met fenomenale uitzichten en schitterende natuur. 

Nagenieten van een prachtige wandeldag

Houd jij van buitenleven, wandelen, lekker eten...kortom "La dolce vita"?

Meld je aan bij Agriturismo Ca'Betania