Luisteren naar je pen

Een prachtig weerzien

Ik ben vast niet de enige met zo'n ervaring. Iemand die je jaren niet gezien hebt staat zomaar weer voor je. Een prachtige ontmoeting met heel veel mooie herinneringen. Dit overkwam mij vorig jaar in de zomer. Via Facebook nam een oud-collega contact met mij op. Dieneke was op vakantie in Italië en wilde graag een 'bakkie' komen doen. Natuurlijk was het weerzien heel gezellig maar veel te kort. We raakten niet uitgepraat. 

Dieneke en haar man Peter waren onder de indruk van onze mooie plek op de heuvel. Ze zeiden: "We komen zeker een keertje terug." En dat deden ze ook. Al na een week reden ze weer ons pad op. Nu niet alleen voor een 'bakkie', maar om het laatste weekend van hun vakantie door te brengen bij ons op Ca'Betania. We hebben een heel gezellig weekend gehad en deze keer veel tijd gehad om flink bij te kletsen. Oude herinneringen ophalen over het werk en de collega's. Ook Dieneke heeft een passie voor koken, dus genoeg gespreksstof. En natuurlijk samen lekker eten. Het weekend was voorbij voor we het wisten. 

Het Geniethuys

Dieneke is eigenaresse van 'Het Geniethuys'. Een mooie plek in Welsum aan de IJssel waar ze haar eigen schrijfcafé en huiskamer-restaurant heeft. Vorige maand ben ik bij Dieneke en Peter op bezoek geweest. We werden gastvrij ontvangen in hun prachtige woning aan de IJsseldijk. In dit sfeervolle huis organiseert ze onder andere de cursus 'Luisteren naar je pen'. En wat kan ze mooi schrijven. Verhalen, gedichten en veel meer. En ze doet het ook graag. Kijk hier voor haar verhaal wat ze voor mijn blog schreef. 

Terwijl we van een glas wijn genoten ontstond het idee om samen iets te organiseren. Schrijven in alle rust en op inspirerende locatie zoals die van ons. Genieten van de traditionele Marchigiaanse keuken en een goed glas wijn. Dat mooie idee is werkelijkheid geworden. In juni komt het schrijfcafé naar Ca'Betania. 
Klik hier voor alle informatie 

Schrijfcafé

Zoals bij het schrijfcafé in Het Geniethuys gaan we ook tijdens het schrijfcafé op reis schrijven naar aanleiding van een thema. Vijf dagen in juni schrijven, mijmeren, ontdekken, ontmoeten, op reis naar woorden en de verhalen die in je leven. Maar vooral ook genieten. Elke ochtend na het ontbijt een schrijfworkshop tot aan de lunch. In de middag kun je op avontuur in de omgeving, naar een stadje, wandelen in de heuvels of zwemmen in de rivier of in de zee. Naar keus met een schrijfopdracht voor onderweg. Voor het diner delen we de schrijfoogst. ‘s Avonds samen eten op de veranda met uitzicht over de vallei. Ondertussen proeven van de fantastische Italiaanse wijnen en genieten van elkaars gezelschap.
Er is nog een aantal plaatsten beschikbaar. Ben je geïnteresseerd, kijk dan op haar website. 

Het is nu bijna eind maart en het voorjaar breekt aan. De bloesem komt in de fruitbomen en het gras wordt weer groen. De eerste verse kruiden staan weer in de tuin. Maar ik heb ook nog een klein deel van mij herfst oogst. Uien, knoflook en nog een pompoen. Deze laatste snij ik aan voor een kleurrijke en heerlijke pasta. Nog één keer een beetje winterkost en laat dan het voorjaar maar beginnen.

Recept: Spaghetti met romige pompoensaus

Ingrediënten voor 4 personen:

300 gram spaghetti
300 gram pompoen 
4 takjes salie blaadjes
1 flink takje verse tijm
2 teentjes knoflook, geplet
250 ml slagroom
Vers gemalen zwarte peper
Parmezaanse kaas
Optioneel: gebakken spekjes


Bereiding:

Verwarm je oven voor op 200 graden. Schil de pompoen en schep de pitten en zaadlijsten er met een lepel uit. Bedek een bakplaat met bakpapier en leg hier de stukken pompoen op. Wrijf ze in met een beetje olijfolie en rooster gedurende 30-45 minuten, tot het vruchtvlees goed gaar is.
Verwarm ondertussen de room met de salie, tijm en knoflook. Voorkom dat de room aan de kook komt. Haal de pompoen uit de oven wanneer deze gaar is en laat iets afkoelen. Doe het vruchtvlees in een keukenmachine. Zeef de slagroom en giet de helft ervan bij de pompoen, samen met een snuf peper en zout. Draai er een gladde saus van en voeg desgewenst meer room toe. Breng op smaak met peper en zout.

Kook de pasta a dente. Schep de pasta uit de pan bij de pompoensaus, samen met een scheutje olijfolie. Warm dit goed door. Serveer direct met Parmezaanse kaas en eventueel gebakken spekjes.

Buon appitito!

Senza carne?

Nationale Week Zonder Vlees

Deze week is het de "Nationale Week Zonder Vlees". Door middel van deze actie wil men vegetarisch voedsel onder de aandacht brengen. En daar kan ik over meepraten.
Of ik zelf vegetariër ben? Nou nee, niet echt. Ik ben een echte omnivoor en lust graag een stukje vlees. Maar ik eet ook regelmatig vegetarisch. Gewoon omdat het lekker is. Het zorgt voor een broodnodige afwisseling. Wij eten drie of vier keer per week vlees of vis. Maar dan wél een kwalitatief goed stukje. Liever dat dan iedere dag genoegen nemen met een kilo knaller. 

De vraag naar vegetarische maaltijden groeit. Ik merk dat ook als ik voor onze gasten kook. Ik word uitgedaagd om mijn beeld over een uitgebalanceerde maaltijd aan te passen. Ik zoek daarom andere - en voor mij nieuwe - ingrediënten en pas ook de bereidingswijze aan. En zo verzin ik steeds weer nieuwe smaken en kom met verrassende ideeën. Een heerlijke  creatieve bezigheid met oneindig veel mogelijkheden. 

Pasta alla mama

Voor de Italianen is eten erg belangrijk. Na ademhalen is dit de belangrijkste bezigheid. En bij een goede maaltijd hoort zeker ook vlees. Een "Nationale Week Zonder Vlees" zal in Italië dan ook niet snel veel verandering brengen. Vooral op het platteland zijn de Italianen weinig vernieuwend als het op eten aankomt. Ze houden van traditie, van eenvoud en van vaste bereidingswijzen. Eigenlijk willen ze willen hun hele leven eten zoals "la mamma" het vroeger maakte. 
Maar vreemd genoeg zijn veel streekgerechten uit onze omgeving wél vegetarisch. Denk maar aan pasta met pesto of melanzane alla parmigiana. Alleen wordt er hier niet zo "hyperig" over gedaan en past het gewoon naadloos in een uitgebalanceerde keuken. Vegetarisch en biologisch eten is hier geen modeverschijnsel maar een traditie. Maar een week zonder vlees........? Cos'è?Nee zonder gekheid: je hoeft in Italië als vegetariër geen honger te leiden. Keuze genoeg. De Italiaanse keuken heeft een overdaad aan gerechten waar iedereen, dus ook de vegetariers, naar hartelust van kan genieten. 

Wij thuis eten graag vlees, maar regelmatig dien ik ook een maaltijd zonder vlees op tafel. De tagliatelle met saus van porcini (eekhoorntjesbrood) en gedroogde tomaatjes serveer ik graag voor mijn tafelgenoten. 
Bram en Jolein noemen het al de klassieker van Agriturismo Ca'Betania. 

Tagliatelle con porcini

Ingrediënten voor 4 personen:

250 gr verse tagliatelle 
1 ui fijngehakt
2 teentjes knoflook fijngehakt
1 tl gedroogde oregano
1 kaneelstokje
50 ml Marsala of port
200 ml groentebouillon
20 gr gedroogd eekhoorntjesbrood, geweekt en fijngehakt
50 gr gedroogde tomaten, fijngehakt
25 gr roomboter
100 ml crème fraîche of room
3 eetlepels peterselie, grof gehakt
olie 

Bereiding van te voren:

Giet de olie in de pan en fruit de ui en knoflook zachtjes 5 minuten. Fruit de oregano en het kaneelstokje heel even mee. Voeg de port, de bouillon, het eekhoorntjesbrood en de gedroogde tomaten toe. Breng alles aan de kook en laat 20-25 minuten heel zachtjes koken. Neem de pan van het vuur en laat de smaken een paar uur intrekken.

Vlak voor het serveren:

Kook water voor de pasta. Verwarm opnieuw de saus en voeg hierbij de crème fraîche en peterselie, breng op smaak met zout en peper. Verwijder het kaneelstokje. Als de saus te dik is kun je die het beste verdunnen met wat kookwater van de pasta. Giet de pasta af en meng deze door de saus en warm nog even door. Doe de pasta in een grote schaal en strooi er iets peterselie over. Serveer direct!

Buon appetito!