vrijdag 10 februari 2017

Tuo Valentino


Eerlijk gezegd ben ik niet zo van dat Valentijns-gedoe. Volgens mij is dit fenomeen weer eens overgewaaid uit de VS en nu moesten die nuchtere Hollanders ook zo nodig een kaartje sturen aan, of ontvangen van een geheime geliefde. Zie ik hier het nut niet van in. Wat heb je nou aan een geheime liefde? Ik woon iedere dag samen met mensen die me openlijk de liefde verklaren. Daar heb je wat aan.
Maar wat blijkt nu? Valentijnsdag is helemaal geen Amerikaanse uitvinding. De oorsprong ligt in Italië. Kijk, dat verandert de zaak. 
De legende gaat dat er in het oude Rome een bisschop Valentino leefde. Hij wordt 'heilige der verliefden' genoemd. Bisschop Valentino werd vermoord door de waanzinnig keizer Claudius, omdat hij christen was. Hij werd gevangen gezet en in afwachting van zijn onthoofding werd Valentino verliefd op de blinde dochter van de cipier. Door zijn zoen genas hij het meisje van haar blindheid (hoezo liefde maakt blind?). Op 14 februari werd Valentino onthoofd, en, zo vertelt de legende, de ochtend voor de onthoofding stuurde hij het meisje nog een liefdesbriefje dat hij ondertekende met 'Tuo Valentino'. Jouw Valentijn.


Nu ik dit weet ben ik dus helemaal om. Ik hoop dat er ergens iemand is die mij stiekem héél erg leuk vindt en mij verrast met een spannend en lief kaartje, getekend met: Tuo..........




En iedereen die mij zo'n Valentijns kaartje stuurt krijgt van mij iets liefs terug. Ik nodig je uit op Ca'Betania in mei of juni en ik zal liefdevol voor je koken. Ik trakteer op een heerlijk romantisch Italiaans diner voor jou en je échte geliefde.
  





Voor mij is hier op Ca'Betania elke dag speciaal. En eerlijk gezegd vind ik ook dat je iedere dag moet vieren. Bij voorkeur met de mensen die je lief hebt. En ik heb gelukkig heel veel familie en vrienden die ik lief heb. Maar ik heb ze niet altijd in de buurt.  






Daarom probeer ik iedere dag om er thuis een feestje van te maken door lekker te koken. En dat lukt vrij aardig. Zeker als ik sta te koken voor mijn grootste fans. Het is een feest om ze aan tafel te hebben en misschien geniet ik nog wel het meest. Mijn allergrootste fan is mijn man en maatje Bert. Ik maak iets heel speciaals voor hem voor Valentijns-dag.

Mio Valentino
Mijn fans

Bert e mio Valentino!









Deze week kwam ik op een Italiaanse blog een makkelijk recept tegen voor een heerlijke romantische taart. Ben jij nou van plan om op Valentijns dag een romantisch diner te organiseren, dan is dit je ultieme dessert. 
Ik heb deze taart voor Bert gebakken en hij vond het heerlijk.Tja, de liefde van de man gaat.......

Crostata di San Valentino

Zo...nu de oven in en klaar!
400 g bloem 
200 g suiker
3 eieren
1/2 theelepel bakpoeder
1 citroen (geraspt)
1 theelepel vanille-extract
125 g boter, kamertemperatuur
300 g jam naar keuze
poedersuiker 
bakvorm van 26 cm

Leg de bloem op je werkblad en maak een kuiltje in het midden. Verdeel de boter in blokjes over de bloem. Voeg ook de andere ingrediënten toe en kneed krachtig tot het een zacht, glad deeg vormt. Laat het deeg minimaal een half uur rusten.
Vet de bakvorm in en leg een stukje bakpapier op de bodem. Je kan dan, als je taart gebakken is deze makkelijker uit de vorm halen. Rol 2/3 van het deeg uit en bekleed hiermee de bakvorm. Prik gaatjes in de bodem van het deeg.
Verdeel de jam over de bodem. Rol nu het overgebleven deeg uit tot een mooie lap van 26 cm. Steek met een vorm hartjes uit deze deeglaag en leg hem voorzichtig op de taart. Zorg ervoor dat de randen goed sluiten.
Bak de Valentijn-taart 45 minuten op 175 graden. Als de taart klaar is laten afkoelen en bestrooien met poedersuiker.

Succes en maak er een hele mooie dag van!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten