Eerst zaaien, dan oogsten

Ik heb helemaal geen hekel aan de winter. Sterker nog, ik kan intens genieten van de donkere dagen en het typische winterweer. Met de haard en een kaarsje aan, onder een warm plaid en met een mooi (kook)boek, lekker knus op de bank.
Maar zodra februari achter de rug is, heb ik het wel gehad met het druilerige weer en de winterkleren. Tijd om weer wat kleur op mijn bleke winterhuidje te krijgen. Ik heb dan gewoon een enorme behoefte aan zonlicht en lekkere temperaturen. Van mij mag na de feestdagen de lente wel voorzichtig beginnen.

Hier bij ons in Mercatello heb je in de winter gelukkig ook dagen dat de zon warm genoeg is om lekker buiten te zijn. Maar nu is het eind maart en is de lente al volop aanwezig bezig de omgeving waarin we wonen op te fleuren. Dat betekent weer genieten van de eerste echte warme dagen en de uitbundige explosie van kleur in de natuur. Het bos staat vol met mooie zacht-gele primula's, en ook de wilde narcissen, bloeien prachtig. De fruitbloesem en de veelkleurige voorjaarsbloemen geven al wat extra kleur aan de tuin en dat is voor mij het teken dat ik het buitenwerk kan starten. Allereerst moet de grond bewerkt worden met de motozappa. Nu Bert in het buitenland is voor zijn werk, en er volgende week regen verwacht wordt, ga ik lekker aan de slag. Het is wel een zwaar klusje, maar elke dag een paar uurtjes, dan moet me dat gaan lukken.

En zo begint het nieuwe tuinjaar echt te komen. Vorige week hebben we samen de pootuitjes, knoflook, tuinbonen en doperwten in de grond gezet. En de asperges en aardbeienplanten groeien ook al mooi. In april gaat de rest in de grond of in onze broeibak. Zo hebben we vroeg in de zomer al lekkere groenten en vruchten uit eigen tuin. Maar eerst zaaien, dan oogsten.

Voor onze moestuin moet je wel groene vingers hebben, daar ben ik inmiddels na 3 jaar wel achter gekomen. Het lijkt zo gemakkelijk, paar zakjes zaad kopen, uitzaaien en over een aantal weken oogsten. Niet dus! Het is best arbeidsintensief, omdat bijna alle planten een andere verzorging nodig hebben. Ik krijg steeds meer ervaring en vind het ontzettend leuk om in onze 'orto' te werken. 

Beetje afhankelijk van het weer begin ik eind maart begin april met vóórkiemen van diverse zaadjes. Bert heeft voor mij een mooie broeibak gemaakt, waar ik ruimte heb voor alle potjes met zaaigoed. Ik heb ook een mooie werktafel. Zo hoef ik niet op mijn knieën te zitten om de tientallen potjes te vullen met tomaten, sla, andijvie, courgettes, kool en nog veel meer lekkers. Het duurt nog even voordat ik al deze groenten kan gaan oogsten, maar toch is er al iets te halen in onze groentetuin...Asperges! En daarom deze week een pasta met asperges.

Pasta con asperagi e pancetta

Eerste asperge oogst

Ingrediënten voor 4 personen:

100 g pancetta (spek)
1 ui, fijn gesnipperd
250 g asperges
2 eieren
4 el Parmezaanse kaas
zout en peper
400 g pasta

Bereiding:

Zet een pan met ruim water op het vuur voor de pasta. Beetje olie in de pan en heel zacht de spek iets aanbakken. Ui toevoegen en kort even meebakken. Snijd de asperges in stukjes van 1 1/5 cm en houd de kopjes apart. Voeg nu de asperges bij het spek samen met 2 el water en een beetje zout. Doe een deksel op de pan en laat op een zacht vuur 10 min pruttelen. Zorg ervoor dat de asperges niet te gaar worden. Kook intussen 400 g pasta volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking. Klop intussen de eieren en kaas luchtig en voeg zout en peper naar smaak toe. Giet de pasta, als deze a dente is, af. 
Meng nu alles door elkaar, ook de aspergepunten,  en warm het nog even door zodat de pasta de saus kan opnemen. Als je de saus iets dunner wil kun je nog wat kookvocht toevoegen. 

Buon appetito

Primavera!

"Ga jij het in je blog van deze week over de lente hebben?" vroegen mijn huisgenoten aan mij. Natuurlijk! Iedereen heeft het toch over de lente. Het is het gesprek van de dag. En zo te merken, wordt iedereen ook heel, heel blij van al die typisch lente dingen.
Je weet dat het lente is, als je 's morgens wakker wordt en de vogels hoort fluiten. De bloesem en knoppen in de bomen verschijnen en de narcissen, sneeuwklokjes en andere voorjaarsbloemen gaan bloeien.

We hadden een flinke winterperiode in januari met strenge vorst en heel veel sneeuw. Februari ging gepaard met veel regen. Maar in maart is het lente geworden met veel zon en lekkere temperaturen. Zo, wat was ik daar aan toe zeg. 

Je merkt dat de dagen weer langer worden en we kunnen lekker veel buiten zijn. Ik kan de winterjassen en sneeuwschoenen nu wel opruimen. Het is heerlijk en we genieten van de eerste warme voorjaarsdagen van het jaar. En niet allen met een kopje cappuccino op het terras, maar ook door te werken in de tuin. Heerlijk de geur van omgewoelde grond. We hebben uien, knoflook, tuinbonen en erwten al gezet. En ook de fruitbomen staan volop in bloei. Prachtig. Geen nachtvorsten gehad, dus dat beloofd een heel wat.





Ook Boris geniet van het mooie weer, hij vindt het heerlijk buiten in het zonnetje. 





Bij de eerste lentedagen hoort een mooi en lekker voorjaarsgerecht. Ik heb deze week gekozen om iets met asperges te doen. Asperges horen bij het voorjaar. 
In Nederland wordt de witte asperge het meest gegeten. Daarentegen zie je in Italië de groene asperge veel meer. Ze groeien zelfs in het wild. Afgelopen dinsdag ben ik met mijn wandelvriendin bij het dorpje Peglio de heuvels in gelopen om ze  zoeken. Maar het was nog iets te vroeg. In onze tuin zijn ze wel al groot genoeg om voorzichtig te oogsten. Asperge recepten, met smaakvolle groene asperges, komen veel voor in de Italiaanse keuken. 


Aangezien het asperge seizoen maar kort duurt, heb je dus weinig tijd om je favoriete asperge recept klaar te maken.

Drie jaar geleden heb ik in onze tuin zelf asperges gezaaid en uitgeplant. Dit jaar kan ik voor het eerst asperges uit eigen tuin oogsten. Zelfs rauw zijn ze lekker.


Ik heb deze week gekozen voor een asperge risotto want de unieke smaak van asperges gaat perfect samen met de romige smaak van de risotto en die heerlijke gesmolten Parmezaanse kaas.

Risotto met asperges en room

Ingrediënten voor 4 personen:

400 g risotto 
boter

1 ui
500 g asperges
200 ml Italiaanse droge witte wijn
1 lt groentebouillon
peper & zout
een flinke hand Parmezaanse kaas
100 ml room

De voorbereiding voor dit recept bestaat uit een paar handelingen. Verwijder de schil van de ui en snijd deze in kleine stukjes. Snijd de houtige onderkant van de asperges en bewaar deze om een bouillon van te koken. Snijd de toppen van de asperges en daarna het resterende gedeelte in stukken van een centimeter. Verwarm de bouillon en schaaf de Parmezaanse kaas alvast.

Bereiding:

Gebruik een pan met dikke bodem en smelt hier een flinke klont boter in. Zodra de boter is gesmolten, doe je de ui en de stukken asperge in de pan. Bak de ui en de asperge ongeveer 2 tot 3 minuten. 

Daarna doe je ook de risotto in de pan. Bak de risotto mee en laat de korreltjes goed het vocht opnemen wat al in de pan zit. Je zult merken dat het middelste puntje geleidelijk zichtbaar wordt. Zodra dit het geval is, blus je de inhoud van de pan af met de witte wijn. Laat de wijn inkoken en schep daarna de eerste soeplepel bouillon in de pan. Laat de risotto de bouillon volledig opnemen voordat je de volgende toevoegt. Zorg ervoor dat je regelmatig de risotto roert. Dit zorgt ervoor dat de risotto heerlijk romig wordt.

Je moet de risotto vooral niet in 1 keer proberen gaar te koken, want de risotto gaart nog steeds verder en hiermee loop je het risico dat je geen risotto krijgt, maar rijstepap. 
Als de risotto bijna gaar is doe je nog een halve eetlepel bouillon in de pan en stop dan met het toevoegen van extra vocht. Roer de kaas door de risotto met nog een klontje boter. Voeg dan als laatste de aspergepunten en de room toe. Proef de risotto en breng op smaak met zout en peper.

Buon appetito!

Actief er op uit!

                                     

De Italiaanse voorjaarszon, de groene heuvels met pittoreske dorpjes, heerlijke streekgerechten & wijnen… Mei is dé maand om intens te genieten van al het moois dat Le Marche te bieden heeft. Ik wil je het graag allemaal laten zien. 

"Happen & Stappen met Aaltje" vanaf Agriturismo Ca'Betania. Samen een week lang wandelen, koken en leuke culinaire uitstapjes maken. 
Ik heb al een voorbeeld programma gemaakt. Maar deze kan in overleg worden aangepast. De happen & stappenweek kan plaatsvinden in de mei-vakantie, de maanden juni en september en de herfstvakantie.

Tijdens de uitstapjes bezoeken we diverse leuke stadjes, een biologische boerderij en een wijnhuis. Hier krijgen we een rondleiding en gaan we kennis maken met heerlijke wijnen, olijfoliën en andere typische Italiaanse streekproducten.

En er zeker is er tijd voor ontspanning. We gaan te voet de nabije omgeving van Agriturismo Ca'Betania verkennen. Lekker wandelen door de heuvels van Montefeltro over glooiende paden met prachtige uitzichten en overweldigende natuur.

Tijdens de kookworkshops maken we samen een heerlijk Italiaans menu, al dan niet met een echte "Nonna" uit het dorp. De primi is altijd een pasta gerecht, die we tijdens de workshop natuurlijk vers gaan maken. We werken zoveel mogelijk met verse, biologische ingrediënten van onze eigen agriturismo.

Houd jij van het Italiaanse buitenleven, wandelen, lekker eten...kortom "La dolce vita"?

Meldt je aan bij Agriturismo Ca'Betania

Misschien is dit wel een van de gerechten die we gaan maken...en ja de pasta maken we zelf...'al mano'.

Tagliatelle con salsiccia e zafferano

Ingrediënten voor 4 personen:

400 g tagliatelle
2-3 saucijsjes
100 g Parmezaanse kaas
2 zakjes saffraan, (poeder)

Bereiding:



Breng ruim water aan de kook voor de tagliatelle. Voeg zout toe als het water kookt. Snijd de saucijsjes open en verkruimel het vlees in een pan met olijfolie. Bak het vlees even aan op een laag vuur. Meng in een klein schaaltje de Parmezaanse kaas met de saffraan. Kook de tagliatelle volgens de gebruiksaanwijzing a dente. Schep de tagliatelle, als deze klaar is, bij het vlees en bewaar het kookvocht. Meng nu 100 ml van het kookvocht bij het kaasmengsel en roer dit direct bij de tagliatelle. Goed doorroeren zodat de kaas kan oplossen en de tagliatelle het vocht opneemt. Voeg eventueel nog wat extra kookvocht toe als de pasta te droog is. Serveer met Parmezaanse kaas.

Buon appetito

Pasta, maar dan weer anders.

Al een hele week sta ik nu samen met Bert in het kamertje naast onze keuken om de vloer uit te diepen. Een hele klus. Inmiddels hebben we een halve meter stenen, zand en rotsen eruit gehaald en op de vrachtwagen gegooid. Dit is nodig omdat de huidige vloer ruim 75 cm. hoger ligt dan de vloer in onze keuken.
Natuurlijk vind ik het fijn om zo weer aan het klussen te zijn, maar dit werk is ook heel erg zwaar. Met een grote elektrische hamer slaan we op de rotsen en met de kruiwagen brengen we alles naar buiten. 

Na het ontbijt gaan Bram en Jolein naar school en begint ook voor ons de werkdag. Wel piano-piano natuurlijk. Dat betekent eerst even, de kippen verzorgen en met Boris wandelen. Dan is het tijd voor werkoverleg onder het genot van een kopje espresso - bij voorkeur in het zonnetje - en dan om een uur of acht gaan we beginnen. Voorlopig vooral slopen.

Na talloze kruiwagens vol mooie vloerdelen en puin uit de vloer gehaald te hebben, dachten we dat we klaar waren. Helaas. De geometra, onze bouwbegeleider, kwam ons vertellen dat we er nog 20 cm. extra er uit moesten halen. Er moet meer ruimte komen voor de nieuwe vloer.
Ik heb nog wel even mijn charmes in de strijd gegooid, maar hij was zeker van zijn zaak: "Aaltje, die extra 20 cm. moet eruit". Dus maar weer de werkhandschoenen aan, spieren opgerekt en spitten maar.




Ook moesten we voor vandaag de trap die het kamertje verbindt met de bovenverdieping eruit slopen. Vanmiddag komen onze bouwvakkers om het plafond weer dicht te maken. 

Als Bram en Jolein om drie uur 's middag thuis komen uit school lunchen we samen en nemen we tijd voor een siësta. Daarna werken we nog een klein uurtje door en dan vinden we het genoeg voor de dag...Basta cosi!

We nemen een heerlijke douche en gaan met de benen op de bank, moe maar voldaan en morgen is er weer een nieuwe dag.

Dit zijn dan van die dagen dat ik niet zoveel zin en inspiratie heb om te koken. Ik kies dan meestal voor spaghetti, want de smaak is altijd een succes en het koken kan bijna niet mis gaan. Of ik nou een traditionele spaghetti bolognese maak of een spaghetti carbonara, het smaakt altijd super lekker. 



Maar omdat het zo’n eenvoudig gerecht is kan het wel een beetje saai worden. Daar moet ik voor oppassen want eten is een feest en dat moet zo blijven.

Als ik gasten te eten krijg zullen ze niet onder de indruk zijn wanneer ik ze een gewoon bord pasta voor zet. Dat doe ik dan ook niet en daarom maak ik er meestal iets extra’s van.

Ik zal je laten zien hoe je van spaghetti iets bijzonders kan maken zonder dat het een moeilijk gerecht wordt. Het is een bijzondere draai op mijn traditionele spaghetti-recepten. Het ziet er heerlijk en aantrekkelijk uit en smaakt lekker zoals altijd.

Ik maak mijn spaghetti zelf, maar je kunt natuurlijk ook kant-en-klare spaghetti in de winkel kopen. Er zijn vele goede verse en gedroogde pasta soorten te koop.

Spaghetti alla muffin.

300 g spaghetti

Parmezaanse kaas

1 fles tomatensaus naar keuze

Olijfolie extra vergine

150 g gehakt
bakvorm voor 12 muffins

Maak van het gehakt kleine balletjes met kruiden naar keuze, ik gebruik verse Italiaanse kruiden, en braad ze licht aan. Breng indien nodig de tomatensaus op smaak met kruiden. Kook de spaghetti a dente, dan afgieten en mengen met 2 eetlepels olijf olie. Laten afkoelen en daarna 3 eetlepels Parmezaanse kaar erdoor roeren.

Vet de muffin vorm goed in en verwarm de oven voor op 175 graden.

Vul de vormpjes met de spaghetti en schep er wat tomatensaus op. Leg er een gehaktballetje op en daarna weer wat tomatensaus. Bestrooi het met wat Parmezaanse kaas.

Zet het in de oven voor 20 minuten zodat de pasta muffins goed warm zijn en de kaas gesmolten is. Maak de randen goed los en schep ze voorzichtig uit de vorm. 

Presenteer ze op een mooie schaal en garneer met kaas en peterselie.

Buon appetito!

Stof happen!

We zijn weer stof aan het maken. En weer in ons restaurant. Tot dusver kookte ik hoofdzakelijk voor onze gasten, maar steeds meer en vaker krijgen we in ons restaurant bezoek van mensen van buitenaf. In de zomer zijn dat vaak toeristen, maar buiten het seizoen ook steeds meer Italianen uit onze omgeving. Dat voelt voor mij wel heel erg goed dat mijn kookkunsten ook hier in Mercatello sul Metauro en omgeving worden gewaardeerd. 
Nu zitten Italianen graag met veel mensen aan tafel en dat wordt in ons kleine huiselijke restaurant al gauw een beetje krapjes. Afhankelijk van de tafelopstelling kunnen er nu 12 tot 14 gasten binnen eten. Op onze veranda kunnen nog eens 14 gasten zitten, maar dat kan alleen als het mooi weer is. En ook hier op de heuvel is het wel eens fris, dus daarom zijn we deze week begonnen met het uitbreiden van onze keuken.

We gaan het kamertje naast de keuken, wat tot nu toe nog steeds een rommelkamertje was, bij de keuken aantrekken. En daarmee kunnen we ons restaurant met vier tafels uitbreiden en hebben we binnen plaats voor 24 tot 28 gasten. Maar voordat het zover is moet er nog het een en ander gebeuren en we vinden dit werk erg leuk.

Net als onze huidige keuken, behoort de nieuwe ruimte tot het oudste deel van ons huis. Het is ook een voormalige stalruimte. We moeten de vloer verlagen, en dit klusje is als een reis door de tijd. Heel vroeger was de vloer al veel lager, maar in de loop van een paar eeuwen zijn er steeds nieuwe vloeren bij op gekomen. En helemaal onderin komen we op de rotsen waar Ca'Betania op gebouwd is.

Onze toezichthouder

Om te beginnen moet de vloer een stuk lager komen te liggen en dat betekent stenen bikken. Nou liggen er hele mooie stenen op de vloer en die willen we graag opnieuw gaan gebruiken. Bert gaat voorzichtig te werk en haal de vloer laag voor laag weg. Het slopen van de vloer doen we met een pneumatische hamer, of zoals ze dat hier zeggen:een motopicca. We hebben inmiddels drie vloeren weggehaald en zijn nu op de rotsvloer aangekomen. Ook daar moet een klein deel van worden weggehaald. Om de twee ruimten met elkaar te verbinden moeten we een doorgang maken in een oude binnenmuur. Dit is een voormalige buitenmuur en is misschien wel 60 - 80 cm. dik.

Dit is onze zoveelste verbouwing en we vinden het nog steeds erg leuk om te doen. Maar het is ook wel spannend, want je weet niet wat je tegenkomt in zo'n antiek gebouw. Een pot met goud hebben we nog niet gevonden, maar we hebben al wel weer een hele mooie stapel platte rotsen, die we voor onze volgende klus kunnen gebruiken. We hebben al weer een plannetje.......

Het hakken, breken en verplaatsen van zoveel zand en stenen is zwaar werk. Vooral op een glooiend erf als de onze. Daarom maak ik aan het eind van de dag een pittige ' werkmans-pasta'  



Spaghetti piccanti

Ingrediënten voor 4 personen:

400 g aubergine
200 g rode paprika
100 g rode peper
1 stengel bleekselderij
zout
3 teentjes knoflook
6 el olijfolie
50 g ansjovis
1 takje basilicum 
400 g spaghetti


Bereiding:

Was de aubergines en snijd hem in kleine blokjes. Halveer de paprika en rode peper en verwijder de zaadlijsten. Snijd de paprika in kleine blokjes en de peper in ringetjes. was de bleekselderij en snijd hem ij kleine stukjes. Meng de aubergine, de paprika, de rode peper en de bleekselderij in een vergiet en bestrooi met zout. Laat afgedekt een paar uur tot 1 nacht uitlekken.* Dep de groenten droog met keukenpapier.
Pel en snipper de knoflook en verhit deze samen met de olie en ansjovis in de koekenpan tot de ansjovis is gesmolten. 
Was het basilicum, schut het droog, pluk de blaadjes van de takjes en hak ze fijn. Voeg de gemengde groenten en basilicum toe en bak al omscheppend ca. 3 minuten mee. 

Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking beetgaar in water met zout. Meng de pasta met de groenten in de pan en voeg eventueel iets kookvocht toe om de saus wat dunner te maken. 
Schep de pasta op een mooie schaal of in een bord en bestrooi met Parmezaanse kaas en blaadjes basilicum.

*Dek de groenten af met een zwaar bord en plaats daar eventueel een extra gewicht op om zoveel mogelijk vocht uit de groenten te trekken.

Buon lavoro e buon appetito!