Op de markt is...

De markt

Toen ik nog een baan had in NL ging ik eigenlijk zelden naar de markt. Boodschappen doen was een wekelijkse verplichting en het moest vooral snel en makkelijk. De vraag 'markt of supermarkt' hield me helemaal niet bezig. Ik had niet eens tijd om over die vraag na te denken, ook niet in het weekend. Sporten, huis schoonmaken, werk, afspraakjes met familie en vrienden, de kinderen. Mijn zaterdag was zo voorbij. 

Nog steeds zit ik op zaterdag geen duimen te draaien, maar voor de weekend boodschappen ga ik gezellig naar het dorp. Tegenwoordig ga ik bijna iedere zaterdagochtend naar de markt op de piazza in Mercatello. Tussendoor even een caffè bij Rinaldi of bij Pieve d'Ico en ondertussen en beetje bijkletsen met de dames uit het dorp. En daar geniet ik echt van. 

Sfeer

De markt in Mercatello is klein, gezellig en er is een heel relaxte sfeer. Er zijn kraampjes met kleding, potten & pannen, schoenen en natuurlijk een kraam met delicatessen. De markt is ook zeker een plek om mensen te ontmoeten en om de laatste nieuwtjes en roddeltjes te horen. Het is dan ook altijd druk op de piazza Garibaldi op zaterdag. Mensen komen niet alleen naar de piazza om boodschappen te doen, maar vooral voor de ontmoeting en een praatje. Of om een krantje te lezen in de bar. Daarna samen een kopje koffie of, iets later op de ochtend, een 'aperativo' voordat ze de lunch gaan gebruiken.

Rechtstreeks van de boer

Een marktkraam die ik zeker altijd bezoek is die van de groenteboer. Hij heeft een ruim assortiment met goede en verse producten. Vaak heeft hij producten van eigen land of van lokale boeren in zijn kraam liggen. En vaak ook regionale variëteiten die ik niet ken. Ik ben altijd nieuwsgierig en ik wil graag alles weten en leren. Als ik groente of fruit zie liggen, wat ik niet ken (en dat komt toch nog regelmatig voor), dan krijg ik een uitgebreide uitleg. Wat het is, hoe het heet en hoe ik het moet bereiden. En meestal neem ik het dan ook mee. Nadat ik heb afgerekend krijg ik altijd nog wat extra bleekselderij, een paar wortels en en een hand vol peterselie erbij. Ik vroeg me in het begin af waarom ik dit toch steeds kreeg. Maar blijkbaar is dit heel gebruikelijk. Het is extra service van de groenteboer. Men gebruikt het om groentebouillon te maken. Deze week heb ik de voor mij onbekende Monniksbaard gekocht. In Italië heet het Barba di Frate of Agretti. In deze tijd van het jaar is dit een hele populaire groente, die in salades, maar ook als warme groente, wordt gegeten. Het wordt geteeld op zilte grond en wordt daarom ook wel de Italiaanse zeekraal genoemd. 

Kopje koffie

Soms gaat Jolein ook mee naar het dorp. Meestal gaat ze dan werken in het plaatselijke restaurant. Maar voor die tijd nemen we samen gezellig even tijd voor een heerlijk cappuccino of espresso in de bar. Voor een aperativo is het ons nog iets te vroeg. Als we weer thuis komen ga ik de boodschappen opruimen en iets lekkers maken van de nieuwe groente.


Recept: Insalata Barba di frate (Monniksbaard)

Ingrediënten:

1 bosje Barba di frate
60 g zwarte olijven
1 citroen
1 teentje knoflook
1 el kappertjes op azijn, afgespoeld
1 bosje peterselie
olijfolie extra vergine
zout en peper

Maak eerst de dressing. Hiervoor de peterselie en knoflook fijnsnijden. Rasp de helft van de citroenschil en meng met de peterselie en knoflook.
Hak de olijven en kappertjes fijn en voeg ook toe aan de peterselie. Voeg als laatste sap van een halve citroen en 4 el olijfolie toe en breng de dressing op smaak met peper en zout.
Blancheer de Barba di frate kort in gekookt water met iets zout. Laten schrikken in koud water en goed laten uitlekken. Meng de Barba di frate nu met de dressing en laat de salade minimaal een half uur marineren in de koelkast. Haal een half uur voor het serveren de salade uit de koelkast om de smaak beter tot zijn recht te laten komen.

Buon appetito!